KVC Nokere-Kruishoutem Reserven

Het einde is nabij! De dag des Oordeels is ‘eindelijk’ aangebroken! Onder het goedkeurend oog van manager Clincke, verzamelden een dapper elftal voor de poorten van het voorgeborchte (in de vorm van Nuitgang). Onder het motto ‘de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen’, beloofden De Bel en Onderbeke alvast een hattrick! Glor, Picavet en Vandevoorde verkozen een romantisch weekendje in de Dardennen en leerden elkaar op een intiemere manier kennen. Vercaemst veroverde Duitsland in zijn ééntje, terwijl Aya De Bel vastzat op het werk. Vervaeck zette zijn koksmuts op i.p.v. zijn voetbaltenue en kwijtte zich uitstekend aan zijn taak als deegmaker! Desmet en Verstraete bleven geblesseerd achter in de Kruishoutemse ziekenboeg. Elomari dook na lange afwezigheid opnieuw boven water, terwijl Vandewalle na maanden afwezigheid op de velden de reserven verkoos boven minivoetbal! Huys werd in laatste instantie nog opgetrommeld en zo stond er toch 12 man op het we

Het moment van de waarheid! De jaarlijkse (laatste?) derby der lage landen stond op het programma. Zoals altijd spraken Clincke en Smetse tijdig af om de ploegtactiek te overlopen, dit leidde tot een gigantische woordenwisseling (vooral dan langs de kant van Smetse) en het duurde tot Deconinck de gemoederen kwam bedaren. Deconinck had al hetere koeien uit de gracht gehaald en legde de eindeloze discussie vlug stil! Niet veel later kwam Smetses naamgenoot de jolige bende vervoegen…het lange wachten werd uiteindelijk ‘beloond’ met de komst van Vervaeck, Vandenberghe, Onderbeke, Tant en Tack. Deze laatste had duidelijk nog last van jetlag wegens het uurverschil in Chili. Vandevoorde, de Pica’s en de De Bels arriveerden in stijl. Het was zoals gebruikelijk enkel nog wachten op Glor, Colembie en Boonaert, die nog niet echt een wakkere indruk naliet. Tijdens de opwarming etaleerden sommige reserven al de grote vorm en imponeerden ze met technische hoogstandjes en vlotte c