KVC Nokere-Kruishoutem Reserven

Na de nederlaag van de voorbije week had KVC duidelijk iets recht te zetten.  Slachtoffer van dienst was Ooidonck-Leerne, dat net als KVC te lijden had onder een resem afwezigen.  In de schaduw van het kasteel van Ooidonck trapte KVC af met 13 topfitte spelers.  Simoens, Moreels, Tant, Tack, Vandenheede en J. De Cuyper konden door uiteenlopende redenen deze heuglijke match niet meemaken.  Voor de doelpunten werd ditmaal weer gerekend op een topfitte nummer Siebzehn, Vercaemst had de voorbije dagen hard getraind en leek klaar om te flitsen.  KVC recupereerde Glor na een drieweekse rondreis in Indonesië, deze laatste leek voldoende uitgerust om twee matchen in één weekend aan te gaan.  Ook Deconinck, Colembie en Van Thuyne sloten weer aan bij de groep.  Verder wijzigde praktisch niets aan de spelersgroep in vergelijking met de voorbije week. Startelf: 1. Boonaert 2. Desmet 3. De Cuyper 4. Lefebvre 5. Deconinck 6. Dewaele 7. Depoorter 8. Van Thuyne 9. Colembie (cap.

Door de afwezigheid van maar lieftst 9(!) kernspelers, kwam KVC met een onuitgegeven elftal aan de aftrap.   Inderhaast werden nog 4 oude bekenden opgetrommeld zodat KVC toch met 13 spelers aan de match kon beginnen.   Vervaeck werd uit de keuken van de Cappucino geplukt, terwijl opa Martens uit het rusthuis gehaald werd.   De kern werd verder nog aangevuld met Decaluwé en Vandenbroucke. In doel nam naar goede gewoonte de (ijs)beer van Vichte, Simoens, plaats die de voorbije matchen zijn basisplaats verdiend had.   De verdediging bestond uit een heel pak ervaring (lees ‘leeftijd’): Desmet, Martens en Vervaeck.   Centraal in het middenveld werden Dewaele en Depoorter geruggesteund door de benjamin van de ploeg, Decaluwé.   Jonge veulens Lefebvre en Tant moesten voor het gevaar op de flanken zorgen, terwijl Onderbeke en Vandenbroucke de speerpunten waren in de aanval.   Op de bank namen supersubs De Cuyper en Picavet plaats.   Clincke was intussen terug opgedoken uit de Nokerse boss