Zeveren - KSK Reserven 2 - 0

Zondag 16 februari 2009. In de Deerlijkseweg te Waregem werd doelman Vercaemst omstreeks 8u30 gewekt door de vrolijke tonen van Eva De Roovere. Ze noemde hem een lekker ding en zei hem wat verder te slapen. Hij liet het echter aan zich voorbij gaan en vroeg zich af of ze mooie borsten had? Hij had namelijk nooit de kans gehad haar van dichtbij te mogen aanschouwen. De daaruitvolgende ochtenderectie maakte ondertussen moeizaam plaats voor de gezonde stress van een gewone zondagmorgen. Straks moest hij nogmaals de schijn hooghouden een goed slotstuk te zijn voor zijn ploegmakkers. Dit bezorgde hem –zoals iedere week- een gezonde darmtransit, zodat de stress weggespoeld werd in het toilet. De verdere ochtendrituelen (het gevecht met de contactlenzen en de gezonde portie muesli) zorgden ervoor dat Vercaemst zich fit voelde voor de match.

Hij legde zijn spullen zorgvuldig klaar en was er zich van bewust dat het alweer enkele maanden geleden was dat de voetbalschoenen gepoetst werden. Hij vond dit echter nu niet het aangewezen moment en na een hartstochtelijke kus aan zijn vriendin trok hij richting Zeveren, want daar zou het wapenfeit plaatshebben. Onderweg kreeg hij nog een SMS van gelegenheidsspits Glor die na de zege van Zulte-Waregem nog steeds het noorden kwijt was.
Ondertussen dwaalden zijn gedachten af naar zijn makkers. Zou Marcadona opnieuw dartelen langs de flanken als een onuitputtende twintiger? Zou Picavet senior eindelijk zijn basisplaats te pakken krijgen? Zou Antone Vercaemst van zijn basisplaats verdringen? Zou Deconinck de boerenstiel nog niet beu zijn? Zou Colembie gegroeid zijn? Zou Vervaeck met zijn gedachten al bij de pannenkoeken zitten? Zou Tack opnieuw rood aanlopen na 5 minuten? Zou Vandenberghe weer scherp staan? En hoe zou het trouwens nog zijn met Tant zijn vriendin? Zij scheen 2 weken terug nogal goed overweg te kunnen met Irish Coffee! Vercaemst dacht met trots terug aan dat moment.

Ondertussen bracht de GPS hem veilig ter plaatse ! Behalve Glor, was iedereen er. Ceuterick zat naarstig zijn soepje te slurpen en Tack wenste Vercaemst proficiat met de nieuwe wagen die hij reeds 3 maanden had. De hartelijke handdrukken die volgden doen vermoeden dat de vijftien ploegmaten ook echt maten zijn !

In de kleedkamer werd nog een laatste nabeschouwing gemaakt van de vorige week, waaruit Vercaemst besloot dat Onderbeke nooit een echte targetman zal worden (understatement?) en dat Deconinck en Vermassen na enkele rellen eindelijk weer vriendjes waren.

Na de alweer schitterende opwarming vroeg gelegenheidskapitein Vervaeck aan doelman Vercaemst welke kant hij verkoos. Hij opteerde om tegen de zon en de wind in te spelen, zodat de 2e helft iets makkelijker moest worden. Het bleek echter niet onmiddellijk tactische zet, want slechts één enkele keer scheen de zon en dat was het gevolg van een schitterende actie van Picavet junior op de rechterflank. Helaas vergat hij op de bal te trappen.

Verder viel er niet veel te beleven in die eerste helft, behalve dan het doelpunt van Zeveren : 1-0. Vercaemst meende zich wel nog te herinneren dat hij niet aan zijn beste wedstrijd toe was, het bleek echter allemaal onbelangrijk bij de gedachte aan de borsten van Eva De Roovere.

In de tweede helft viel het tweede doelpunt van Zeveren en daarmee was volgens Vercaemst alles gezegd. Hij zou het straks wel horen van Peter Vandenbempt op Sporza Radio. Na de gebruikelijke nabeschouwing en douche ging het richting kantine, waar Vercaemst door Colembie een lekkere Export werd getrakteerd. Het sein voor Picavet senior om de nog aanwezigen uit te nodigen bij hem thuis. Tijdens de dolle rit richting “CASA PICA” belde Vercaemst zijn vriendin op om haar op de hoogte te brengen van de nog wilde plannen van de overblijvers. Deze maakten kennis met de lieftallige echtgenote en moeder van respectievelijk senior en junior. Vercaemst echter kon zijn gedachten niet van Eva De Roovere houden.

Na een tweetal biertjes zat de voormiddag er alweer op. Net iets te vroegtijdig naar zijn bescheiden mening, want de kaaskroketjes ten huize Picavet zagen er nochtans echt lekker uit.

Tijdens de rit huiswaarts zette hij Sporza Radio op. Tevergeefs, Peter Vandenbempt vond het duel tussen KV Mechelen en AA Gent net iets belangrijker.

Gelukkig was er de dag nadien de nabeschouwing van de gespeelde wedstrijden op zondag, zodat Vercaemst toch volgend verslag aan zijn ploegmakkers kon bezorgen :

“Peter, het woord is aan jou”
Peter :


Na het goede gelijkspel tegen Kluisbergen waren de KSK Reserven volledig gefocust voor de partij in Zeveren. KSK kon opnieuw op een ruime kern van 15 dartele prutsers rekenen. Alleen Onderbeke (op bezinning in de dardennen na zijn grondkusincident een week eerder) en Antone (om heel duistere redenen) ontbraken. Kapitein Tant koos ervoor om zichzelf op de bank te plaatsen, samen met de displinair geschorste Vermassen, Deconinck en vaste bankzitter Picavet Sr. Glor werd samen met Vandenberghe als diepe spits uitgespeeld terwijl De Bel en Picavet Jr de flanken bevolkten. Centraal moesten Colembie, Ceuterick en Vandewalle voor de nodige balvastheid en duelkracht zorgen. In de verdediging stonden Desmet en Vervaeck op hun vaste plaats en mocht Tack nog maar eens zijn polyvalentie bewijzen op de rechtsachter. In doel kregen we opnieuw rots in de branding Vercaemst die nochtans even voor zijn plaats vreesde na de knappe prestatie van Antone vorige week.

De eerste helft ging vrij rustig over en weer met licht overwicht voor de thuisploeg. Echte kansen vielen er niet echt te melden, tot Zeveren na een goeie 20 minuten studieronde een gat in de bezoekende defensie vond en zo de 1-0 op het bord zette. Dit was het sein voor KSK om wat meer grip te nemen op de wedstrijd. Onder impuls van een erg bedrijvige Glor leverde dit duidelijk iets meer overwicht op. Het was dan ook op een voorzet van diezelfde Glor waarbij targetman Vandenberghe vrijstaand overkopte. Ondanks dit degelijk slotkwartier kwam het verder niet tot noemenswaardige kansen. Nog het vermelden waard was het gat dat Picavet Jr in de lucht trapte bij een actie langs rechts. De bankzitters zijn hem momenteel nog altijd dankbaar voor het straaltje zon dat hierdoor terug tevoorschijn kwam.

Bij de start van de tweede periode koos kapitein Tant ervoor om drie maal te wisselen. Zo verlieten Vervaeck, De Bel en Vandewalle het veld voor Vermassen, Tant en Deconinck. Ondanks het goeie slotkwartier voor de rust kon die positieve lijn na de rust niet doorgetrokken worden. De combinaties bleven achterwege en bovendien stootte KSK steeds op een sterk georganiseerd Zeveren. In een laatste poging om het tij alsnog te keren werd Philip Picavet nog in het veld gestuurd voor een leeggespeelde Colembie. Maar ook dit kon niet baten want even voorbij het halfuur was het een tweede keer raak voor de thuisploeg. Boeken toe dus voor KSK dat ondanks alles toch bleef proberen om de aansluitingstreffer op het bord te krijgen. Net voor affluiten was het dan bijna zover toen Glor een hoekschop van Tant vrij inkopte, maar de bezoekende doelman stond op de goede plaats. Ook in de daarop volgende scrimmage kon KSK niets meer forceren.

2-0 dus voor Zeveren dat met een verdiende overwinning de punten thuishield. Bij de KSK reserven toch enige ontgoocheling, maar momenteel wordt er al met grote verwachting
uitgekeken naar de volgende klepper thuis tegen Gavere-Asper.


Basiself:
Vincent Vercaemst
Johan Desmet
Koen Vervaeck 46'
Ludwig Tack
Elie Colembie 70'
Johnny Ceuterick
Marc De Bel 46'
Thomas Picavet
Dieter Vandewalle 46'
Albert Glor

Dennis Vandenberghe

Vervangingen:
Frederick Vermassen 46'
Karel Tant 46'
Nico Deconinck 46'

Philip Picavet 70'


Reacties

Populaire posts van deze blog

KVC - Sint-Denijs 6-2

Gijzenzele - KSK 4-2

Dikkelvenne - KVC 4-6