KSK - Gavere-Asper: 0-4
KSK wou de nederlaag van vorige week uitwissen met een glansprestatie en nam meteen het heft in handen. Onder leiding van een uitstekende dirigent Ceuterick speelde KSK fris en monter voetbal. Vooral op de linkse flank kreeg Tant veel ruimte, maar zijn vizier stond nog niet op scherp en de voorzetten waaiden voorbij de aanstormende spitsen. Op de tegenaanval kreeg de fusieploeg iets teveel ruimte op de flanken. De voorzet bereikte een opkomende middenvelder en die had geen genade met Vercaemst: 0-1 na enkele minuten spelen. Gavere-Asper bleek een taaie opponent en KSK had moeite om het middenveld in handen te nemen, Deconinck en Ceuterick werkten hard en het moet gezegd zijn, ze speelden beiden een schitterende match. Onderbeke werd centraal gelanceerd en temporiseerde zodat de opgekomen middenvelders de ruimte zouden krijgen. Hij speelde Vandenberghe diep in de spits aan, terwijl de vrijstaande Tant op links een betere optie geweest was. Een Gavers been belette enig doelgevaar van deze fase. De enige kans voor KSK kwam er na voorzet op rechts van Vandewalle. Vandenberghe liet de bal door en de aanstormende Onderbeke knalde de gemaakte goal over. Net voor de rust sloeg het onheil toe voor KSK, door misverstand tussen Vercaemst en Desmet, plaatste deze laatste de bal beheerst naast Vercaemst in doel: 0-2 bij de rust.
Tant nam zijn verantwoordelijkheid en wisselde Onderbeke & Desmet voor Glor en Pica Jr. om de aanval meer steun te geven. Helaas bracht dit niet onmiddellijk het gewenste resultaat en kon onze tegenstander op de counter algauw de 0-3 optekenen. KSK probeerde wel, maar de onmondigheid voor doel sprak boekdelen. Deconinck probeerde dan maar het doel te slopen, maar zonder enig merkelijk resultaat (behalve een merkelijk hoger stemgeluid). In de daaropvolgende scrimmage testte Pica Jr. opnieuw de kwaliteit van het doelhout. Tijd om Philip “The Joker” Picavet in de ploeg te brengen voor een leeggespeelde Vandenberghe. Helaas kon ook hij het tij niet meer keren, dat de 0‑4 ontstond uit een buitenspelfase doet niets meer terzake. Een kenner uit het publiek merkte nog op dat Vercaemst wel degelijk in de fout ging bij deze bal. We noteren in de tweede helft vooral de vastberadenheid van Fré Vermassen, die keer op keer de bal vroeg (en meestal ook kreeg), waardoor de vrijstaande Tants & Glors van de ploeg algauw gefrustreerd raakten. Over Fredericks gat in de lucht wordt wijselijk niet meer gesproken. Ook Deconinck had duidelijk last van enige humeurigheid in de eerste helft en werkte alles keurig uit op scheidsrechter en tegenstanders.
Gelukkiglijk speelde KSK een voortreffelijke derde helft en kon de tegenstander met menige doelpinten meer verslaan. Vercaemst, losgelaten door vriendin, nam alvast het voortouw en sleurde menig medespeler mee in een poel van verderf. Onderbeke, gekenmerkt door zijn zwakke karakter, kon alvast geen nee zeggen. Pica Jr en Senior, lieten de liters kriek en choco rijkelijk stromen, terwijl Vermassen de inboedel van de kantine voor een kleine € 20 heeft opgekocht. Tant, Onderbeke, Vandewalle en Vercaemst gingen nog op trainingsronde in Oudenaarde en zijn alvast weer fit verklaard voor volgende week en zullen Dikkelvenne partij geven.
Basiself:
Vincent Vercaemst
Johan Desmet 46’
Frederick Vermassen
Koen Vervaeck
Nico Deconinck
Johnny Ceuterick
Dieter Vandewalle
Karel Tant
Marc De Bel
Pascal Onderbeke 46’
Dennis Vandenberghe 57’
Vervangers:
Thomas Picavet 46’
Albert Glor 46’
Philip Picavet 57’
Doelpunten:
Johan Desmet (own)
Hieronder kunnen jullie nog even de bedenkingen vinden van kapitein Tant:
Een druilerige zondagmorgen ergens in februari. Vijftien knapen haasten zich naar hun sportclub voor het wekelijkse voetbalritueel. Deze morgen spelen de zondagsreserven van Kruishoutem tegen Gavere-Asper. Het lijkt een heel onbelangrijk duel, en dat is het ook wel eigenlijk. Bij de Kruishoutemse vijftien overheerst namelijk al langer het gevoel dat de kameraadschap veel belangrijker is dan winnen of verliezen. Al zullen velen onder hen ook wel graag hun matchen winnen, maar dat is dit seizoen van ondergeschikt belang.
En zo geschiedde. Geleidelijk aan sijpelden de sporters hun voetbalkantine binnen. Zoals gewoonlijk was Patrick, de trouwe délégué, als eerste op post. Niet veel later kwamen de volgende sterren de arena binnen gewandeld. Geen afstandelijk handgeschud met I-pods in de oren, maar hartelijke begroetingen en stijgende decibels naarmate iedereen de kantine betrad. De verwachtingen voor deze wedstrijd waren opnieuw hooggespannen en dus werden nog voor de match kadootjes uitgedeeld. De lokale BV uit de Boeboekstraat, genaamd Marc de Bel, zorgde voor de nodige lectuur om de komende wedstrijd toch interessant genoeg te maken. De opperprutser en kapitein Tant verraste zijn ploegmaats met een flesje champagne. Goed om volledig gefrustreerd in één keer leeg te drinken aan de rust moet hij gedacht hebben. Hadden ze dat dan ook maar gedaan, want van goed voetbal en vooral een goed resultaat was weinig sprake.
Maar toch kon je op de gezichten van elk van de vijftien deelnemers aflezen dat dit voor hen pure ontspanning en plezier was. Ook al is het voetbal niet zo super, het groepsgevoel pakt niemand hen af. En trouwens, resultaten haal je op lange termijn wel, soms moet je eventjes geduld hebben tot die déclic er komt. Al duurt het bij die KSK reserven toch wel wat langer dan bij anderen. Of zouden ze dan ook gewoon een echte bende prutsers zijn? Dat weten ze zelf ondertussen maar al te goed.
De frustraties van de verloren wedstrijd tegen Gavere-Asper duurden niet lang. Enkelingen bleven nog even rond het veld hangen om te luisteren naar de wijsheden van een jarenlange trouwe supporter van hun ploeg. Wijsheden verkondigen is ook zijn vak. Uitspraken als: ‘hij is ook maar goed om een zwijn te klieven’ en ‘Gij kunt ook op plekken spelen’, zullen de achtergebleven spelers nog jarenlang als muziek in de oren klinken. Moegetergd van al die profetie verdwenen de laatste spelers in de catacomben. Maar mokken deden ze daar niet. Ze zwaaiden de deur van hun kleedkamer open en bulderden in koor: ‘Zwijneklievers’. Hilariteit en verbijstering alom. Kapitein Tant vond het tijd om de decibels hoog te houden en begon zowat iedereen aan een scheldtirade te onderwerpen. Maar ook dit kon de groep niet deren, en de hilariteit en vreugdekreten namen alleen maar grotere vormen aan. Kantinier en bestuurslid Huys hoorde dat het goed was en voerde dan nog maar een bakje gerstennat aan om het plezier op peil te houden. De kobbenetten, zwijneklievers, Martine Tanghes en andere klootzakken vlogen om de oren. Maar nog was het toppunt niet bereikt. De laatsten die de douche bereikten werden getrakteerd op hemelse (of waren het eerder duivelse) gezangen van doelman en boegbeeld Vercaemst. Met een heel eigentijdse versie van de christelijke hit ‘Lam gods dat wegneemt de zonden der wereld’ had hij al snel het douchepubliek op zijn hand. Uit volle borst werd het ‘ontferm u over ons’ meegebruld. Is dit nu voetbal op zondagmorgen in een zwijneklieversdorpje als Kruishoutem? O jawel meneer, maar we zijn nog niet aan het einde van ons latijn.
Nadat de laatste lammetjes Gods de catacomben hadden verlaten kon de stilte terugkeren in dit dorpje van eierboeren. Niets was minder waar. Toen de deur van de kantine openzwaaide waren de zwijneklieverskreten alweer mijlenver te horen. Het moment voor een zeldzaam plakkende Fré Vermassen om de hamer boven te halen en de inboedel van de kantineruimte per opbod te verkopen. Ja geen slecht idee van de man in kwestie eigenlijk, want vanaf volgend seizoen wordt hun KSK SV Nokere-Kruishoutem genoemd. Iets wat verschillende ploegmaats toch enige rillingen bezorgt en hen nu al weemoedig doet terugkijken op de gouden KSK-tijden. Jaja geel-zwart forever zal niet lang op zich laten wachten. Maar voor elk van de reserven is geel-zwart gewoon ook de kleur. Maar we waren dus bij de heer Vermassen gebleven, die de inboedel van KSK voor het mooie bedrag van 20 euro zelf opkocht. Bier, chips, warme chocomelk en kriek vloeiden rijkelijk. Toch begon de bende van vijftien stilaan op een bende van vier te gelijken. Maar nog voelden de overgebleven spelers en niet veel voor om naar huis te gaan. Mensen als Vercaemst, Onderbeke en Vandewalle horen wel meer tot de latere tooghangers, maar dit keer was de drang om door te gaan groter dan anders. Tant had nog zijn twijfels, maar zwichtte toch toen Vercaemst Tant’s vriendin opbelde en haar wist te overtuigen om hen te vergezellen op hun verdere tocht.
Zo verlegden ze hun actieterrein naar Oudenaarde alwaar ze hun tenten opsloegen in een bruin café dat de naam Agora droeg. Een oudere dame keek bedenkelijk naar de olijke bende toen die haar etablissement binnenwandelde. De meesten onder hen gingen zelfs al meteen de sanitaire mogelijkheden onderzoeken, aangezien hun escapades in de voetbalkantine al het nodige had opgestapeld. Verlost van al hun overlast bestelden ze nog maar eens een rondje gerstennat en een cava voor de dame die het gezelschap had vervoegd. Maar van al dat gedrink krijgt een mens ook honger. Gelukkig had de ondertussen al gerustgestelde waardin nog Croques uit het vuistje voor de uitgehongerde atleten. Na vier croques en evenveel bier en cava vonden de voetbalvrienden de tijd rijp om zich naar hun eigen nestje te begeven. Vercaemst ging nog even zijn ouders inlichten over zijn professionele toekomstplannen. Of dit gepaard ging met een dubbele tongval, dat kunnen we u volgende week vertellen. Onderbeke was vooral blij dat hij in die toestand niet naar een huis moest met deuren, want die zijn er bij overvloedig drankgebruik toch te veel aan. Vandewalle, ondertussen helemaal de kleur kwijt na zo’n dag, ging snel op zoek naar zijn ijzertabletten om de dag toch nog enigszins opgekleurd te krijgen. En wat Tant en zijn vriendin gingen doen? Daar hebben we het ‘scccccccccccchhhhhhhhhhhuddn’ naar.
Slaapwel en tot volgende week lieve zwijneklieverkindertjes…
Reacties
Een reactie posten