KVC Nokere-Kruishoutem Reserven

Zondagmorgen, vijf   voor negen, en in de Nokerse bossen weerklonk een luide knal.   De volgens scheerden weg, de bosdieren bleven verstomd achter…Liet Vercaemst er ééntje vliegen?   Dit keer niet…het was de rechtervoorband van Simoens’ BMW die met een luide knal de geest had gegeven.   Onmiddellijk sprong Deconinck zijn beste vriend ter hulp en bood een wiel van zijn tractor aan.   De toon was weer gezet in de kantine…enkel Picavet tuurde voor zich uit.   Lag het aan zijn bankzittersstatuut?   De peetvader van de ezelsvleesindustrie zat met de talrijke schandalen in zijn achterhoofd en kon zich niet 100% op de match concentreren.   De mist op het veld klaarde intussen op, het zou zeker een heuglijke match worden.   Zelfs Colembie verscheen luttele minuten na negen al op het appel, duidelijk gemotiveerd om de 2-2 miskleun van de heenmatch recht te zetten met een glansprestatie.   Met het oog op de belangrijke midweekmatch tegen SK...

Na enkele weken van afgelasting was het eindelijk zover!   KVC mocht zowaar nog eens aantreden op de wondermooie vlaktes aan de Kerkakkers dan nog wel.   Eindelijk een terrein waarop onze voetballende kwaliteiten naar waarde kunnen geschat worden.   Het spreekt voor zich dat KVC uiterst gemotiveerd was om hier een mooie prestatie neer te zetten.   Jammer genoeg moest het dit doen zonder Depoorter (manicure & pedicure-weekend) en de zieken (Deconinck en Colembie).   Vandenheede had de dag voordien al het beste van zichzelf gegeven bij de Beloften en genoot van een dagje rust.   Kersvers vader Onderbeke besloot om de koffiekoeken, die hij weken eerder al aangeschaft had toch thuis te laten en had er ondertussen al een ochtendlijke trip naar de bakker opzitten.   De koffiekoeken waren dan ook welgesmaakt.   Het terrein zag er als een biljart uit in vergelijking met de akker te Nokere, maar de bevroren ondergrond zou voetballen toch moeilij...